Ұсынылған мақала "Абай жолы" романында кеңістіктік қатынастарды білдірудің лексикалық және семантикалық ерекшеліктеріне арналған. Кеңістік категориясының үш өлшемділігін (биіктігі, ұзындығы және ені) ескере отырып, М. Әуезов өзінің "Абай жолы" эпопеясында объективті дүние заттарының жағдайын статистикалық және динамикалық жағдайда, сондай-ақ лексикалық, лексикалық-морфологиялық және синтаксистік деңгейдегі тілдік құралдардың көмегімен тік, көлденең және көлемді жазықтықта беруді қарастырады. Жұмыстың зерттеу нәтижелері кез келген туыстық емес тілді, соның ішінде шетел тілін оқытуда ұлттық-бағдарлы тәсілге негізделген оқулықтар мен құралдарды дайындау кезінде жаттығулар жүйесін құруда пайдаланылуы мүмкін. Бұл жағдайда осы зерттеудің практикалық маңыздылығын көреміз.
Предлагаемая статья посвящена лексическим и семантическим особенностям выражения пространственных отношений в романе «Путь Абая». Учитывая трехмерность (высоту, длину и широту) категории пространства, М. Ауэзов в своей эпопее «Путь Абая» рассматривает передачу состояния предметов объективного мира в статическом и динамическом положении, также в вертикальной, горизонтальной и объемной плоскостях при помощи лексических, лексико-морфологических и синтаксических языковых средств. Результаты исследования работы могут быть использованы при составлении системы упражнений при подготовке учебников и пособий, основанных на национально-ориентированном подходе к обучению любому неродному языку в том числе и иностранному. В данном обстоятельстве мы видим практическую значимость данного исследования.
